Verjaardagsweekend, schieten en Kaap de goede hoop

Hallooo! Weer even een berichtje om iedereen op de hoogte te houden van wat ik hier allemaal doe.

De afgelopen twee weekenden waren weer vol geplant. Op m’n verjaardag was ik samen met de mensen uit het huis en wat vrienden van hier gaan uit eten bij Cubana’s. Erg gezellige tent om met een grote groep heen te gaan. Daarna zijn we vroeg naar bed gegaan want op zaterdag ochtend heb ik mee gedaan aan de color run. We zijn niet heel fanatiek geweest maar ik heb erg genoten van het spelen met alle kleurtjes. Daarna was er nog een klein afsluitfeestje waarna uiteindelijk iedereen van top tot teen mooi onder gegooid was met het poeder. Dit had als resultaat dat ik nog een halve week met een gele haargrens heb rondgelopen. Maar het was het zeker waard om een keertje mee te doen! ‘S middags zijn we naar het strand geweest om alle kleuren in de zee weg te spoelen en even lekker te bruinen. En ’s avonds zijn we de Lion’s head beklommen om vanuit daar de zonsondergang te zien. En het was die avond ook nog volle maan. Vanuit de berg hadden we echt een prachtig uitzicht over Kaapstad, en het was erg gezellig om weer een avondje te chillen met alle Nederlanders. Ook die avond zijn we weer vroeg naar bed gegaan (ja dit was niet echt een uitgaansweekend) want de volgende ochtend hadden we een gospel-township tour op de planning staan!

We zijn naar de townships Langa, Guguletu en Bonteheuwel geweest en hebben daar kunnen zien hoe de mensen wonen.  Ook in deze townships is de rijkdom nog verdeeld. Een groot deel van de mensen woont in shacks. Dit zijn de kleinse armste gebouwen waar mensen in kunnen wonen. Ze worden gemaakt van golfplaten en hout. Maar daarnaast zijn er ook delen van de townships waar mensen wonen in kleine stenen huizen. Bij de tour zijn we binnen geweest in twee van de stenen huisjes en hebben daar rondgelopen. Bij het gedeelte van de shacks zijn we helaas niet uitgestapt. Zelf had ik dit graag van dichterbij willen zien en ik wil dus graag nog een tour doen waarbij je ook hier op bezoek gaat. Sowieso moet ik wel zeggen dat ik me echt een tourist voelde om met het busje door de townships te rijden. De kinderen zijn heel blij om je te zien en gaan zwaaien en roepen. Maar de ouderen kijken je toch aan van ow, daar komt weer zo’n groep rijke toeristen. Ook bij het bezoek aan de huisjes viel het heel erg op de kinderen gelijk contact met je komen maken. Ze willen met je spelen en pakken gelijk je hand vast. Wat dan weer wel erg jammer was, is dat een meisje heel lief naar me toe kwam, maar toen gelijk om geld en snoep vroeg. Dan breekt je hart toch wel eventjes hoor. Je mag ze namelijk niets geven van de tourgids omdat ze het bedelen juist willen voorkomen. Na het bezoek aan de huizen zijn we naar de kerk gegaan van Langa. Hier was de dienst met gospelkoor al bezig. Hier heb ik echt heel erg van genoten! De priester ging helemaal uit z’n dak tijdens het zingen en heel de zaal doet mee. Het werd gelijk duidelijk dat de mensen hier heel erg gelovig zijn en alles geven als ze bidden. Na de township tour zijn we weer naar huis gegaan en smiddags kwamen Joost, Eline, Jill, Bas en Gerard even gezellig langs.

Die week hebben we weer vol aan stage gezeten en vrijdag (afgelopen weekend) werden we plots uitgenodigd om bij Raj, onze stagebegeleider, die avond te komen eten. Dus om half 8 waren we bij zijn huis en hebben we twee andere mensen van stage wat beter kunnen leren kennen. En Raj zijn vrouw had echt heerlijk voor ons gekookt. Zaterdag ochtend zijn we Chris op gaan halen in het centrum van Kaapstad. Chris hebben we leren kennen via stage en die had volop ideeën om hier te gaan doen. We zijn toen via de kustroute, via Chapmans drive, naar Simon’s town gereden. We zijn daar op zoek gegaan naar de pinguïns en zijn ook nog naar het strandje daar gegaan.

Daarna zijn we naar False Bay gereden om te gaan schieten. Hier draaide onze dag wel een beetje om. We hebben met twee verschillende rifles, twee handguns en een shotgun mogen oefenen. Toen ben ik er achter gekomen dat ik echt meer spieren moet kweken! De rifles kon ik amper stil omhoog houden en mijn resultaat op de schietschijf was dan ook een ramp haha. Met statief was ik dan weer wel goed, 10/10 raak op het doel. En de handguns gingen me ook iets beter af, hiermee kon ik toch wel wat beter richten. Alles bij elkaar vond ik het echt een super ervaring. Onze begeleider vertelde er een hoop leuke weetjes bij en aangezien we maar met z’n drieën waren was het echt een privéles schieten.

Na het schieten was het meteen weer door crossen naar het natuurpark waar Cape point en Kaap de goede hoop liggen. Helaas hadden we slecht weer voor Cape point. Het uiteinde van het land lag namelijk geheel in een wolk verborgen. We zijn dus wel helemaal naar de vuurtoren gelopen alleen hadden we hier totaal geen uitzicht. Bij de Kaap de goede hoop hadden we gelukkig meer geluk. Eerst hebben we een foto gemaakt bij het populaire bord, kan je natuurlijk echt niet overslaan als op en top toerist hier. En daarna zijn we een beetje gaan klimmen over de rotsen daar. Toen zijn we heel snel terug gereden naar de uitgang van het park, en zijn we naar Kommetjie gereden om daar de zonsondergang op het strand te zien. Vervolgens hebben we veel gegeten bij de Spur (we hadden alleen nog maar yoghurt ontbijt op en verder geen tijd gehad voor voedsel) en via de snelweg terug naar Kaapstad gereden. Toen Sanne en ik thuis kwamen hoorde we dat het plan van de andere was om naar Trinity te gaan voor een hiphop feest. Ik ben met ze mee gegaan en heb me ogen uit kunnen kijken daar! Het leek echt een club van in de films met de dance battles en dj battles, alles erbij. Zondag ochtend heb ik eerst even rustig aan gedaan, voor het eerst in weken. En smiddags zijn we naar het buiten zwembad gegaan in Sea point om weer lekker te bruinen en te chillen.

En nu zit ik weer op stage. Hier verloopt ook alles nog steeds goed. Onze dagen zijn hier verdeeld in twee projecten. ’s Ochtends zit ik op de forensische afdeling en smiddags op Human Genetics. Het forensische project verloopt echt goed en we zijn ruim op schema. Helaas mag ik hier nog steeds niet veel over uitlaten. Het project in de middag is ook al van start gegaan. Hiervoor moeten Sanne en ik patiënten gevens ophalen in het Groote Schuur ziekenhuis. Het gaat hier om gegevens over het medicijn Cisplatin. Dit medicijn blijkt goed te werken tegen kanker, maar heeft als bijwerking dat het gehoor van patiënten achter uit gaat. Nu gaan we onderzoeken welke SNPs in genen hiermee in verband staan en welke mutaties er nu dus voor zorgen dat doofheid bij de ene patiënt wel, en bij de andere niet ontwikkeld. De primers hiervoor zijn al ontwikkeld en nu is het afwachten wanneer we ook het lab op mogen. Maar de stage zelf hier gaat dus ook nog heel goed!

Ik hoop dat ik iedereen weer een beetje op de hoogte heb kunnen stellen.

Veel liefs vanuit Zuid-Afrika! Xx

Shark cage diving & kayaking with whales

Afgelopen zondag ben ik samen met Sanne en Martijn vroeg (lees 4 uur 's ochtends) vertrokken naar Gansbaai, dit ligt vlak achter Hermanus. Om half 7 zijn we op de boot gestopt om de witte haai te gaan spotten. We hebben de zonsopgang nog mooi kunnen zien en de lucht zag er veelbelovend uit. Eindelijk kon dit uitje dan doorgaan. We zijn een stukje uit de baai gevaren en daar werd het anker uitgegooid. Toen vielen de golven nog wel mee vond ik, anderen op de boot dachten daar anders over. Er was bij de instructies al verteld dat er een werkkant aan de boot zou zijn, dit was de kant waar de kooi kwam te hangen. En de andere kant werd als kotskant benoemd. Na zo'n 20 minuten werd deze kant al door de eerste man gebruikt. Zelf voelde ik me ook al niet zo heel lekker door al die golven dus ik ben maar verstandig een stapje achteruit gaan staan. Op dat moment stond rechts van me een groepje mensen heerlijke sandwiches te eten, en links van me stonden vier mensen hun ontbijt in de zee te dumpen. Goed begin van de dag dus haha. Sanne was voor het eerst mee op een boot, en ze kwam erachter dat ze ook niet heel goed tegen de golven kon. Dus die is heel verstandig de gehele ochtend bij de kotskant in de buurt gebleven. Na zo'n 1,5 (of zo lang leek het in ieder geval) mochten er eindelijk mensen de kooi in. We hadden al 1 haai gespot vanaf de boot en er was niet duidelijk hoeveel meer er nog te zien zouden zijn. Toen er om werd geroepen dat mensen de kooi in mochten bleef het redelijk rustig op de boot, 3 mensen schreeuwden dat ze mee wilden, en de rest stond af te wachten of nog steeds te kotsen. Omdat ik me ook echt niet lekker meer voelde op dat moment besloot ik om ook gelijk de kooi in te gaan. Ik hoopte dat het water me een beter gevoel zou geven, en dat deed het zeker! Vooraf had ik het idee dat het haaien duiken niet zo bijzonder zou zijn, alleen heel mooi. Maar toen ik eenmaal in die kooi zat en vlak naast me de staart van een witte haai zag zwiepen vond ik het stiekem toch wel spannend. In zo'n kooi zit je met 6 mensen tot je schouders toe in het water, en wanneer de haaien komen zeggen de mannen van de boot dat je moet duiken. Dit was makkelijker gezegd dan gedaan, en ik met mijn 1.60 m kon de bodem van de kooi ook niet bereiken. Ik heb dus niet heel vaak onder water kunnen kijken naar de haaien, maar wat ik zag was echt heel indrukwekkend. Ook terwijl je hoofd boven water zit zie je die enorme beesten op een hele kleine afstand. Een van de haaien beet zelfs in de kooi, zo'n 50 cm van me af. Ze bewegen zo ontzettend snel dat je echt op moet letten waar ze blijven. Dit was zeker weer een activiteit hier in Zuid-Afrika die ik niet had willen missen. Toen ik eenmaal terug op de boot was geklommen voelde ik me ook weer wat beter en ik ben echt super blij dat ik ben mee gegaan. Na onze groep ging er nog een groepje mensen de kooi in, eerste wilde ik er eigenlijk terug in, maar na een halfuur voelde ik me weer slechter dus besloot ik me wetsuit maar vast uit te gaan doen. Dit bleek een heel slecht plan te zijn, en op de helft ben ik ook maar naar de kotskant van de boot gerend. Wonder boven wonder wist ik met mijn zwakke maag toch alles binnen te houden. Bij Sanne lag dit net iets anders. Ze heeft de gehele ochtend op de boot bij de reling gestaan, maar ze wist haar maag nog kalm te houden. En toen we dan eindelijk via de trailer helling naar boven werden getakeld rende ze bijna het trapje af, waarna ze alles op het vaste land eruit heeft gegooid. Alleen Sanne kan zo'n mooie actie hebben, en natuurlijk weer in Hermanus!

Na het shark cage diving zijn we gaan lunchen met Eline, Jill, Gerard, Crystal en een van haar barmannen, Nicholas (geloof ik). We hebben even vanaf de kant staan kijken naar de walvissen in Hermanus. Dit keer zaten ze echt vlak langs de kust en waren ze veel beter te zien. Om 2 uur zijn we naar het kajakken gegaan. Hier zijn we met 2 mensen in 1 kajak het water opgegaan. Ik moet zeggen dat ik vond dat Gerard en ik het nog helemaal niet slecht deden! Vanaf de kant zagen we al dolfijnen, alleen eenmaal in het water waren ze niet meer te vinden. We hebben wel zeehonden gezien, echt super lief! We hebben zelfs een groepje slapen/chillende zeehondjes aangevaren ,wat niet geheel de bedoeling was, maar het is even ter indicatie hoe dicht bij we konden komen. En terwijl we naar de zeehonden aan het kijken waren riep iemand ineens walvis! En ja hoor, zo'n 20 meter achter ons lag een baby walvis. Ondanks dat het een baby was, was hij nog immens groot! In de verte zagen we de moeder liggen. Blijkbaar was de moeder het jong aan het leren zelfstandig te zwemmen enzo. Echt heel leuk om ze van zo dicht bij te mogen zien. Onze begeleider werd alleen een beetje boos, er is namelijk een wet hier dat de boot en de kayakken op een afstand van 300 meter van de walvissen af moeten blijven. Maar wij konden er natuurlijk niks aan doen dat de walvis naar ons toe zwom! Ook dit was weer een geweldige ervaring. Na het walvissen spotten zijn we naar Shimmi's gegaan om even om te kleden, je wordt namelijk wel heel nat van het kajakken. Hier hebben we nog even na zitten praten met de groep en hebben we nog een jagermeister shotje gedaan (ja dat hoort hier). En daarna zijn we terug naar huis gereden via de kustroute. Onderweg hadden we weer een mooi uitzicht op de zee, en ik wil deze kustroute zeker nog een keertje langzaam doen en dan tussendoor stoppen. Tot zover deze update weer van afgelopen weekend.

Liefs, Monique

Garden Route weekend

Het weekend begon al vrijdag ochtend vroeg. Na snel gedoucht en gepakt te hebben zijn we op weg gegaan naar het best western hotel. Daar zagen we de andere die meegingen met de garden route. Wouter en Claudio waren onze begeleiders en chauffeurs dit weekend. In het busje ging de feestmuziek al aan, en de heen weg was dan ook zo voorbij. Op de heenweg zagen we al bavianen en zebra’s. Maar het meest verbaasde ik me nog over het feit dat we een olifant zagen staan, gewoon een paar honderd meter van de weg af. Toen besefte ik weer even dat het toch wel heel bijzonder is om hier nu in Zuid-Afrika stage te lopen. Onze eerste bestemming was het plaatsje Wildernis. Hier sliepen we in een backpackers vlakbij het strand. We hadden de keuze om een wandeling te gaan maken of te gaan surfen. En met een paar besloten we voor het surfen te gaan. Dit bleek even moeilijk te zijn als ik al verwachtte haha. Gelukkig hadden we drie surf instructeurs die je op de golven gooide. De eerste keer vergat ik compleet om te gaan staan, maar de tweede en derde poging stond ik dan toch voor een paar seconden op m’n surfboard. Zelf heb ik het ook nog een paar keer geprobeerd maar daar kwam niet veel van terecht. De golven waren best ruig en er kwamen er heel veel achter elkaar. Het was zeker leuk om een keer te proberen en ik denk dat ik hier wel vaker ga surfen. Lijkt me zo vet om te kunnen. Op het einde van de les lag iedereen wat dichter bij elkaar, en net toen ik had besloten om het water uit te gaan werden we met z’n alle omver gegooid door een golf. Natuurlijk was ik weer lekker handig bezig en had een aanvaring met een van de surfboards, wat resulteerde in een heel mooi blauw oog. Waarna ik het complimentje kreeg van een van de surfdudes dat ik eruitzag als een boxer. ’s Avonds hebben we lekker pizza gegeten en met z’n alle zitten kletsen. En we zijn vroeg naar bed gegaan omdat zaterdag de drukste dag zou worden.

Zaterdag zijn we allereerst naar het reptielen park geweest. Hier zagen we drie krokodillen, wat loslopende aapjes, twee leguanen en een hoop slangen. Iedereen mocht de niet giftige slangen vasthouden. Ik moet zeggen dat ik die beesten nog best leuk vind. Ze voelen helemaal niet vies en ze zijn best leuk vermaak. Mochten al onze vissen doodgaan weten wij wel welke dieren er voor in de plaats komen! Ow even tussendoor: mijn vis was al dood, dus versie 2 is al aangeschaft! Na de reptielen was het tijd voor de olifanten, hiervoor had ik me niet ingeschreven. Samen met de mensen uit ons huisje en Dirk zijn we naar een vogel park geweest. Dit was gewoon een klein bos met netten eromheen waar alle vogels los in rond vlogen. Veel mooie papagaaien en andere vogels gezien daar. Hierna zijn we naar monkeyland gegaan. Helaas moesten we hier wat tijd in halen en zijn we dus vrij snel door het park gelopen. De apen daar waren ook redelijk verlegen en de meeste rende weg als we in de buurt kwamen. En na de hele dag zenuwachtig te zijn geweest gingen we dan eindelijk naar de locatie van de bungee jump. We reden eerste over de brug heen waar we vanaf zouden gaan springen, en toen begon de moed mij toch redelijk in de schoenen te zakken. We zijn naar het platform gelopen waarvan gesprongen werd, dit platform lag een paar meter onder de autoweg. De sfeer hier was echt heel chill, er stond lekkere muziek aan en iedereen was gezellig aan het mee dansen en aan het kletsen. Natuurlijk loop je elkaar allemaal lekker op te fokken op zo’n moment en naar mate de tijd verstreek werd ik juist minder zenuwachtig en kreeg ik echt zin in mijn sprong. De allereerste die ging was Sanne, en die kwam met een gigantische lach naar boven. En iedereen die volgde had dezelfde reactie. Ik ging als een van de laatste maar toen het eenmaal zo ver was had ik er echt super veel zin in. Ik had me van alles voorgenomen om niet naar beneden te kijken, en ik had al een beetje bedacht hoe ik zou gaan springen enzo. Maar toen ik eenmaal aan de beurt was heb ik nog een keer gevraagd aan een man van daar hoe je het best kon springen. Ik ben naar het randje gelopen en zonder na te denken na beneden gekeken en afgezet. Het was zo’n waanzinnig gevoel! Pas na wat seconden leek besefte ik dat ik echt had gesprongen. Ik vond het zo geweldig om te doen. Toen ik eenmaal op z’n kop hing kwam de spanning terug. Het idee om op zo’n hoogte te hangen was toch wel een beetje eng haha. Maar ik ben nog steeds super blij dat ik het gedaan heb. Dit is echt wel een van die dingen die je een keertje moet doen als je de kans krijgt. Na de bungee zijn we naar de volgende backpackers gereden waar we lekker hebben gegeten van de braai en later hebben we er nog een gezellig avondje van gemaakt.

Zondag ochtend gingen we weer vroeg weg om naar het natuurpark te rijden. Hier hebben we een hike gedaan naar een waterval, en weer terug. De route liep langs de zee af en was dus super mooi. We hebben ook weer een paar walvissen gespot, dit keer zaten ze vlak langs de kust. Na de hike zijn we langzaam aan na de laatste bestemming gereden. Hier hebben we struisvogel gegeten en nog een paar kaartspelletjes gedaan. Uiteindelijk zijn we redelijk vroeg naar bed gegaan voor de laatste dag. Op maandag zijn we een adventure tour in een grot gaan lopen. Ik ben blij dat ik voor deze had gekozen want de grotten zelf verveelde mij al snel moet ik zeggen. Het was wel leuk om een keertje te zien, maar het kruipen en glijden door de smalle kieren en gaten vond ik nog het leukst. Vanuit deze bestemming zijn we terug gereden naar het best western. Dit was nog een rit van zo’n 6 uur, maar het uitzicht vanuit het busje was echt heel mooi. Alles bij elkaar vond ik het echt een topweekend.

Liefs vanuit Cape Town!

Wildernis

Lawnwood, Snake Sanctuary

Birds of Eden

John werd aangevallen

Bungy jump, the Bloukrans Bridge

Sharkdiving becoming ziplinen and Shimmi's!

De afgelopen week is weer voorbij gevlogen. Vorige week vrijdag had ik vrij genomen omdat ik een weekend weg zou gaan naar Hermanus. Donderdag avond zijn we gezellig met het huis uit gaan eten en daarna hebben we een bezoekje gebracht aan de Pakalolo. Dit is ondertussen onze stamkroeg hier geworden. Vrijdag ochtend zijn we vroeg op gestaan om spullen te kopen voor de schoonmaakster en voor het huis. En we hebben eindelijk onze vissen kunnen kopen! We zijn nu nog 5 mooie huisgenoten rijker. En aangezien de tv hier telkens uitvalt als het hard regent is het wel fijn om een aquarium te hebben om naar te kijken. Vrijdagmiddag zijn we, wat later dan gepland, vertrokken naar Hermanus. Omdat we dachten dat we later dan de rest zouden aankomen hebben we de kortste route genomen en na 1,5 uur kwamen we al aan. In Hermanus zouden we met een boot walvissen gaan spotten en met haaien gaan duiken. Maar vanwege het slechte weer en de hoge golven gingen deze activiteiten helaas niet door. In plaats daarvan ben ik gaan zip-linen en we hebben vanaf de kant nog een paar walvissen kunnen zien. Daarnaast zijn we onszelf gaan vermaken in het nachtleven van Hermanus. Vooral de afterparty in Shimmi's zal ik niet snel meer vergeten. Zondag middag waren we weer terug thuis, en ik kan nu op vrijdag middag zeggen dat ik eindelijk ben bijgeslapen van het weekend haha. Maar het was er zeker gezellig. Vanavond gaan Sanne en ik gezellig eten bij Lalita. Ze is een Indisch meisje en we werken samen met haar aan onze projecten. En ik geloof dat ze denkt dat wij iets tekort komen want elke dag brengt ze eten voor ons mee en ze nodigt ons ook steeds vaker bij haar thuis uit. Naast onze chef-kok in het huis hebben we er dus weer een personal chef bij! En vanavond hebben we een verjaardag bij een Nederlandse jongen in het studentenhuis vlak bij ons. Er komen lekker veel Nederlanders dus dat zal ook wel een geslaagd avondje worden. Binnenkort gaan we opnieuw proberen om te gaan shark diven en misschien gaan we dan ook wel met kajakken naar de walvissen. Voor nu is het weer hier in Kaapstad erg slecht dus het zijn even een paar rustige weken. Maar zodra ik iets leuks ga doen geef ik weer een update van hoe mijn leventje er hier uitziet.

Stage, autopech & rustige weekendjes

Vorige week was een drukke week. Sanne en ik gaan nu elke dag naar stage van half 7 tot half 6. Maar soms valt het ook wat later uit door de drukke spits hier in Kaapstad. Op stage gaat het allemaal goed nu, we zijn gestart met ons project waarbij we een databank aanmaken. Verder moeten we wat simpele experimentjes hier doen, alles is herhaling maar op zich was het wel fijn om na de vakantie langzaam op te starten. Fijne hier is wel dat ondanks alle verouderde apparatuur, de resultaten van de onderzoekers hier prima zijn! De DNA isolaties worden hier gedaan zonder kits en toch hebben Sanne en ik al opbrengsten gezien van boven de 500 ng/ul. Hopelijk lukt dat ons ook over een paar weken! Vorig weekend was het weer wat beter weer. Dus we hebben weer een stranddagje gehad. En wij zijn in de avonden de stad weer gaan bekennen. Tot nu toe zijn we alleen nog maar bij de lokale pub beland en het beerhouse, maar het was zeker wel gezellig! We zitten nu ook al met 8 personen in het huis. Vorige week heb ik geen blog geschreven omdat er hier weinig spannends gebeurde. Helaas kan ik dat deze week niet zeggen, want maandag begon al goed. Natuurlijk waarschuwde iedereen in Nederland ons voor de criminaliteit hier. Maar ik had niet gedacht dat in onze eerste maand al in onze auto werd ingebroken. Toen we maandag ochtend om half 7 naar buiten gingen om naar het werk te gaan zag ik alle ramen open staan. Sanne zag toen dat het kleine raampje bij de bestuurders kant was ingeslagen en dat ze onze auto hadden doorzocht. Gelukkig waren wij zo slim geweest om niks in de auto te laten liggen, en is er dus niks gejat. Toch moesten we de politie bellen om een case file aan te maken voor het bedrijf waarbij we onze auto huren. Anderhalf uur later konden we dan eindelijk naar de uct vertrekken en die middag was het raampje al gefixt. Sowieso lijk ik problemen met de auto wel aan te trekken. Even een korte opsomming: trillen en een heel hard geluid maken zodra we boven de 70 km/h rijden, uitgevallen terwijl we reden omdat de motor over verhit was, ’s avonds wegrijden aan de rechterkant van de straat en gelijk gestopt worden door de politie, en dan nu de inbraak. Ik geloof dat we nu wel zo’n beetje alles hebben gehad! Gelukkig kunnen we er gewoon om lachen en is dit het enige wat tegen zit. Gister was de avond van 4exchange waarbij een hoop Nederlanders bij een kwamen om te drinken en te eten. We hebben nu dus ook weer wat meer mensen leren kennen die ook stage lopen in Kaapstad. En ook is al afgesproken dat we morgen avond gaan braaien (soort bbq) met  de Nederlanders die in het huis vlakbij zitten. Vandaag was weer een rustig dagje en we zijn weer naar het strand geweest, Somerset beach. Dit strand ligt aan de grens van de Zuid-Atlantische en Indische oceaan, welke een stuk warmer is. Dus hier zullen we van de zomer wel vaker te vinden zijn. Op weg naar dit strand toe zijn we een lang stuk over de snelweg gereden waar een hoop townships aan liggen. Dit zijn de meest arme wijken hier. Toen we er zolang tussendoor reden was het besef toch wel groot bij mij dat er enorme armoede is in dit land. Die kant van het land is ook niet te vergelijken met de wijk waarin ik hier woon.  Na het strand zijn we nog even naar een winkelcentrum geweest om een goudvis te kopen maar helaas hebben we er weer geen kunnen vinden. We zoeken er nu al twee weken naar, dus hopelijk vinden we snel een dierenwinkel zodat we eindelijk onze vis erbij kunnen hebben!  Verder heb ik het hier echt heel erg naar m’n zin. Er staat nog zoveel op de planning om te bezoeken en te doen. Volgend weekend is het weekend naar Hermanus waar ik echt al naar uitkijk.  

Somerset beach

Let's go to the beach!

Dit weekend zijn we voor het eerst de kroegen op gaan zoeken, en we zijn lekker wisten uit eten. Drie dagen lang nog even van het vakantie gevoel genieten want sinds vandaag zijn we dan echt aan onze stage begonnen. Woensdag waren we naar een local barretje dicht bij huis geweest, en zo hebben we ook de mensen in het huisje wat beter leren kennen. We zitten nu nog met twee meiden en twee jongens maar vanaf volgende week wordt het druk. Voor nu is het echt heel gezellig met z’n viertjes en ik heb echt een mooi weekend hier gehad. Vrijdag moest iedereen naar stage, en toen we allemaal thuis waren zijn we naar het uitgaanscentrum van Kaapstad gereden, longstreet. Hier hebben we bij Mama Africa gegeten. Dit was een restaurant waar ze al het locale eten verkochten. Iedereen nam de mixed grill waarbij we krokodil, struisvogel, kudu, springbok en een worstje van hertenvlees hebben gegeten. Vooral de springbok is echt een aanrader! Na het eten zijn we nog even een bar binnengedoken waar we ons goed hebben kunnen vermaken. Zaterdag ochtend werden we wakker en het was eindelijk goed weer hier in Kaapstad. Dat betekende voor ons dus gelijk strand! We hebben de middag doorgebracht op het Bloubergstrand. Hier zijn hele mooie golven en ondanks dat het water nog wat koud was hebben we er al wel tot onze knieën in de zee gestaan (en nog iets verder met onze opgerolde broeken, want de golven waren verrassend hoog). In de namiddag hebben we extreem pittige soep op, en ’s avonds zijn we nog een pizza gaan eten. De avond hebben we afgesloten in het zelfde barretje als woensdag. Wat ik nu vergeet te zeggen is dat we hier elke avond echt lekker eten, we hebben namelijk het geluk dat een van onze huisgenoten chef-kok is geweest. Dus nu we nog met een klein groepje zijn heeft hij elke avond al voor ons gekookt, in ruil dat wij zijn was doen. Prima verdeling vond ik zo! Zondag was het nog beter weer hier, en we zijn opnieuw naar een strand gaan zoeken. Uiteindelijk kwamen we in een natuurgebied terecht, grotto bay, met een heel mooi uitzicht over de zee. En op dit moment zit ik op de uct, nog even weinig te doen. Maar om 12 uur hebben Sanne en ik een afspraak met Sairita, de forensisch patholoog, en ze gaat ons vertellen hoe we de databank met gegevens van zelfmoorden moeten vullen. En vanaf morgen gaan we hier dan ook fulltime aan werken.

Eerste strandfoto

Martijn en Robert

Uitzicht op de tafelberg vanaf het strand

Beetje voetballen

Veel surfers op het strand

Eerste dagje op UCT

Het eerste weekend hier in Kaapstad is echt voorbij gevlogen. Het enige wat Sanne en ik gedaan hebben was schoonmaken en op en neer naar de winkel rijden voor schoonmaak spullen en eten. Dit hebben we natuurlijk wel in stijl gedaan met onze chico. Wat ons wel is opgevallen is dat de helft van de mensen een volkswagen chico rijden, en het grootste gedeelte ook nog een witte. Dus het is wachten tot de dag dat we onze auto kwijt zijn. Na ons harde werk zien de badkamer en de keuken er wel heel netjes uit. Beetje jammer was wel dat alles wat we aanraakte kapot ging. Lijstje; handdoekenrek, douchekop, shotglas, koffiekan, fornuis/ oven. Vandaar dat we vaak op en neer naar de winkel moesten rijden. Tijdens de schoonmaak in de keuken vonden we al opvallende zwarte korreltjes en we waren bang voor het ergste, en ja hoor dag twee vonden we in een van de laatste kastjes nog een huisgenoot. Gelukkig was hij al dood en konden we dus gelijk door met werken. Zondag avond waren we eindelijk klaar en konden we nog even ontspannen voordat het werk hier in Zuid-Afrika voor ons echt kon beginnen.

Huisgenootje

Vandaag zijn we namelijk voor het eerst naar de University of Cape Town gereden. Dat alleen was al een heel avontuur voor mij. Aangezien onze auto vanaf 70 km/h al begint te trillen en te brommen, en het verkeer hier dodelijk is voor elke nieuweling hier. Maar ik heb geen taxibusjes, mensen, auto's of brommers raak gereden dus de eerste dag naar het centrum van Kaapstad is al geslaagd. Op de universiteit hebben we te horen gekregen wat onze projecten gaan worden. Eerst gaan ze kijken hoe labvaardig we zijn, en het eerste halfjaar hebben ze een klein project voor ons in gedachte. Hierbij wordt gekeken op genetisch gebied, waardoor sommige mensen doof worden door de behandelingen aan kanker hier in Zuid-Afrika. En daarnaast willen ze ons ook al laten beginnen aan het afstudeerproject. Het eerste half jaar mogen we dan gedeeltelijke dagen werken aan een databank. En onze afstudeerstage zal het onderwerp hebben; genetische afwijkingen in het DNA waardoor karaktereigenschappen als agressiviteit ontstaan. Maar meer over onze projecten zullen we deze week nog wel te horen krijgen. We hebben in ieder geval vandaag al heel veel mensen leren kennen waarmee we zullen gaan samen werken. Iedereen is hier heel vriendelijk en vele zijn ook nog studenten en dus even jong als ons.

En vanavond krijgen we de eerste huisgenoot erbij. We hebben ook al gehoord dat de tweede jongen aanstaande woensdag komt, dus dan wordt het hier gelukkig wat drukker in ons huisje. Deze dagen hebben we ook voor het eerst een mooi zicht gehad op de tafelberg. En de University of Cape Town ligt zelfs bijna aan de voet van de berg.

Eerste zicht op de tafelberg

Tafelberg vanaf UCT

Eerste dagje

Vanochtend werd ik wakker na een heerlijke 11 uur geslapen te hebben. Samen met Sanne besloot ik om nog niet te gaan douchen maar eerst wat schoonmaak spullen te halen om de douchecabine op te frissen. Toen wij de woonkamer binnenkwamen viel het ons op dat er auto's voor ons huis stonden. En toen we naar buiten liepen om naar de winkel te gaan zagen we dat de straat was afgezet. Nu hadden we wel gemerkt dat het gister nacht veel had gerend, maar we hadden niet verwacht dat de halve straat blank zou staan! Gelukkig wonen wij op een heuveltje waardoor alleen ons huis niet was volgelopen met water. De buren en de straat tegenover ons hadden minder geluk. Nadat we de boodschappen hadden gedaan en terug liepen zagen we zelfs een camera man en journaliste staan bij ons huis, dus we maken weer wat bijzonders mee! Even later werden we gebeld dat onze auto vanmiddag al gebracht werd, we hadden daarvoor alleen wel kopieën nodig van ons rijbewijs en paspoort. Dus zo sportief als we zijn hebben we drie kwartier heen en terug naar het winkelcentrum gelopen voor een paar kopietjes, waarna we helaas op de terugweg erachter kwamen dat er meerdere computerwinkels bij ons om de hoek zaten. De auto kwam precies op tijd, en de komende 10 maanden rijden we in een volkswagen chico.

Veilig aangekomen!

24 uur geleden zat ik samen met Sanne nog in het vliegtuig, net opgestegen vanaf Schiphol. En nu zitten we al op de bank in het huisje. Het begin van de vlucht was een beetje zenuwslopend aangezien we bijna anderhalf uur te laat vertrokken wegens een technische storing. Maar gelukkig haalde we onze overstap in Istanbul nog, en uiteindelijk zijn we op de verwachtte tijd in Kaapstad geland. Daar werden we opgewacht door een jongen van het stagebureau die ons in het huisje en de woonwijk heeft rondgeleid. We hebben gelijk eventjes boodschappen gedaan en onze kledingkast volgeladen. Op dit moment moeten we het nog met z'n tweeën doen, maar maandag komt de eerste huisgenoot erbij en vanaf 4 september zit het huis vol. Dit weekend proberen we nog een auto te regelen en maandag gaan we voor het eerst naar de University of Cape Town om onze stage te bespreken. De komende dagen hebben we dus nog even tijd om ons te settelen.