Last weeks of summer

De afgelopen weken zijn echt voorbij gevlogen. Deze keer is het lastig voor me om te herinneren wat ik ook al weer allemaal heb gedaan. Het zal dan ook niet helemaal in de juiste volgorde zijn, maar toch weer even een berichtje om iedereen op de hoogte te houden. In Nederland is het natuurlijk carnaval geweest, mooiste feestje van het jaar. En gelukkig zit het hier in Kaapstad ook vol met Nederlanders, dus hebben Sanne en ik ook nog een avondje mee gefeest als rasechte springbok rugby fan en politie. Een collegaatje van ons stelde voor om een dansvoorstelling van haar en andere artiesten te gaan zien in het Artscape theater. We wiste het nog niet, maar dit theater blijkt maar een paar straten verderop te zitten, en het is een hele mooie locatie waar verschillende soorten shows te zien zijn. Een paar weken geleden zijn we nog een keer naar het Artscape geweest, alleen deze keer voor de musical The Sound of Music. Dit was mijn eerste keer dat ik naar een musical ging, maar man man man wat mooi! Hier hebben we dan ook weer een heel mooi avondje gehad met de bekende klassiekertjes.

Nu we niet meer zo’n groot huis hebben, zoeken we vermaak voornamelijk in Greenpoint en Waterfront. Dit hield dus een aantal bioscoop bezoekjes, winkelen, terrasjes en heel veel lekker eten in! We zijn ook nog een keertje naar het Greenpoint park geweest. Ik snap niet dat het ons niet eerder is opgevallen, want het ligt vlak bij, maar achter het stadion is dus een heel groot park met allerlei sportvelden en ook een wandel gedeelte. Hier hebben we een middagje gerelaxed toen we stage even beu waren (a) Het lang geplande concert van Eminem hebben we ondertussen ook al gehad. Het begon al aan het einde van de middag met een dj, de ‘geweldige’ Jack Parow, en nog een of andere rare dikke vent die niet kon zingen maar het publiek flink wist te vermaken. Wat me wel verbaasde is dat het de hele tijd heel rustig was, het stadion leek maar niet vol te stromen. Maar toen Eminem dan eindelijk begon was het echt een geweldig feestje! Geen pauzes, geen geouwehoer, gewoon een geweldig concert.

Met stage gaat het ook allemaal nog goed. We zijn onze primers al aan het testen, alleen kunnen we geen gels runnen omdat de materialen op zijn. Dit is dus wel even een tegenvaller want we moeten hele dagen op stage aanwezig zijn en we kunnen niet veel doen. Sascha heeft ons nog wel twee keer meegenomen naar de rechtbank. Anders als ik in Nederland al had gezien waren dit echte moordzaken. Het rechtssysteem zit hier net iets anders in elkaar en het lijkt ook allemaal iets minder serieus. Eerst waren we naar de rechtbank van Wynberg geweest, dit stelde echt niet veel voor. Maar een paar weken later gingen we naar High Court in het centrum en dit was wel een mooie ervaring. De zaak heeft een diepe indruk op me gemaakt en liet ook wel weer duidelijk zien waarom de rechtbank hier zwaar nodig is.

Afgelopen weekend was het dan tijd dat wij Sascha eens ergens mee naar toe namen. En eindelijk heb ik weer wat spannends van m’n lijstje af mogen strepen, namelijk skydiven! Alleen al het rondje in het vliegtuig was iets heel moois. Ik had nog nooit in zo’n klein vliegtuigje gezeten en het uitzicht over zee, en in de verte Kaapstad was geweldig. Daarna mochten Sascha en ik dan eindelijk echt springen. Dit ging allemaal heel snel voor mijn gevoel. De vrije val gaf echt een heerlijk gevoel en best wel een kick en vanaf het moment dat de parachute open ging werd het een hele mooie afdaling naar beneden. Ik heb dan ook zwaar genoten van het uitzicht na de woorden van mijn springmaatje; Welcome to the sky!

Hello Greenpoint!

Sinds een paar dagen zijn Sanne en ik eindelijk verhuist naar onze nieuwe kamer. Eerst hebben we een paar dagen in een eenpersoonskamer gezeten, maar gelukkig hebben we nu weer genoeg ruimte. De nieuwe kamer is wel groot, en heeft een balkon met een mooi uitzicht. Maar er zitten ook twee minpuntjes aan. Het eerste is dat er maar een bed is, ik slaap nu dus op de grond op een matras, maar dat is eigenlijk heel goed te doen. Het tweede punt is iets problematischer. We hebben namelijk onze ‘badkamer’ in dezelfde kamer. Oftewel, vanuit mijn matrasje kijk ik rechtstreeks op de wc, en Sanne slaapt tegenover de douche. Hier moeten we dus nog even wat op gaan verzinnen, aangezien dat ons iets te ver ging. Maar voor nu gebruiken we gewoon de gezamenlijk badkamer op de gang. Verder wonen er bijna alleen maar vrouwen in ons huis (stuk of 14 nu) en drie jongens. We hebben al paar keer met ze samen gegeten en het bevalt ons goed. Sowieso hoeven we nu minder ver naar stage te rijden en Greenpoint is echt een hele mooie buurt om in te wonen. Tot zo ver ons nieuwe kamertje. Op stage zijn we begonnen aan ons afstudeerproject. En ondanks wat tegenslag met het aanvragen van ethics voor het project gaat het goed. De primers zijn al ontworpen dus nu alleen nog even laten checken en dan kunnen we aan het echte labwerk beginnen.

Verder hebben we ons zelf best rustig gehouden de afgelopen weken. Halverwege januari zijn we naar Robbeneiland geweest. Hier hebben we eerst een bustour over het eiland gehad waarbij onze gids van alles vertelde over de mensen die er wonen nu, en waar alle gebouwen voor dienen. En daarbij kregen we alle informatie over Robbeneiland toen het nog als gevangenis diende. Na de tour op het eiland zelf zijn we de steng bewaakte gevangenis ingegaan en hebben daar nog een rondleiding gekregen. Deze was van een oud-gevangene, en de man kon ons dus heel veel vertellen over hoe het gevangenis leven er uit zag een aantal jaren geleden. Hij had in dezelfde tijd als Mandela in de gevangenis gezeten en wist daar dus ook nog veel over te vertellen. We hebben ook de oude cel van Mandela zelf kunnen zien, en verder nog wat slaapzalen en douches. Na de hele rondtour zijn we weer terug gegaan naar het vaste land met de ferry waarbij je echt een mooi uitzicht had op Kaapstad.

 

In de weken daarna hebben we voornamelijk afscheidsdiners gehad, en nu zijn bijna al onze oude huisgenootjes terug naar Nederland. We zijn ook nog een middagje samen met Egle naar Blue rock geweest voor een feestje. En vanaf februari hebben we de meeste tijd in Waterfront doorgebracht omdat dat nu vlak bij ons nieuwe huisje ligt, dat wordt dus shoppen! Afgelopen weekend ben ik naar Butterfly World gegaan. Een grote kas waar ze (natuurlijk) vlinders hadden, maar ook leguanen, hagedissen, hele rare konijn/kangoeroe beesten, kleine aapjes, heel veel vogels, spinnen en vissen hadden. Daar heb ik dan ook weer van allerlei dieren kunnen zien. Het was maar heel klein, maar wat wel leuk was aan het parkje was dat alles los door elkaar heen liep. En nu zit ik me een beetje op stage te vervelen. Na afgelopen deadlines is het nu vrij rustig op stage. We moeten wel genoeg doen maar het blijkt onmogelijk om even snel een afspraak met mensen hier in te plannen, dus grote delen van de dag zitten Sanne en ik nu maar series te kijken om ons te vermaken. Voor de komende weken heb ik nog in de planning staan om te gaan skydiven, en ook een helikopter rondje is te spraken gekomen maar dat moet allemaal nog geboekt worden.

 

 

 

 

Veel liefs vanuit Kaapstad!

Ps: mijn nieuwe adres:

9 Upper Hillside Terrace

Greenpoint 8051

Cape Town, South Africa

Zomer in Kaapstad

Het is ondertussen een hele tijd geleden dat ik iets heb geschreven. Dus ik start maar gewoon met het begin van december. Van 6 tot 9 december ben ik naar het Krugerpark geweest. Dit weekend begon al vroeg op vrijdag, want rond half 6 zouden we op het vliegveld inchecken. Eenmaal in Johannesburg aangekomen moesten we even wachten op onze busjes waarmee we dit weekend mee weg gingen, maar daarna zijn we gelijk op pad gegaan. We zouden een paar watervallen gaan bekijken en God’s Window, maar door de dichte mist hebben we die dag maar een waterval kunnen zien en de rest moesten we nog even op wachten. Die avond hebben we in een backpackers geslapen, dit keer wel wat anders dan dat we gewend waren. Een oude trein was namelijk aangepast zodat iedereen daar in kon slapen. Was wel een heel leuk idee. En de volgende dag zijn we weer op pad gegaan, opnieuw een poging gedaan om God’s Window te zien maar weer was het te mistig. Dus zijn we maar snel op weg naar het Krugerpark gegaan. Rond vier uur zijn we het park ingereden met Wouter en Claudio als onze bestuurders en tevens rangers. Leuke verrassing was dat Wouter echt veel van alle dieren afwist en het was dus een prima eerste safari. We hadden die dag al olifanten, giraffen, kudu’s, impala’s, nijlpaarden en een witte vrouwtjes neushoorn met haar kindje gezien. En daarnaast een hoop vogels waar ik de naam niet meer van weet (a). Die avond sliepen we in de tweede backpackers, hierbij sliepen we gewoon op een slaapzaal en een paar mensen in tentjes. ’s Avonds hebben we daar lekker pizza kunnen eten en ons kunnen vermaken met poolen en darten. En na het weer net iets te laat te hebben gemaakt, gingen we zondag ochtend vroeg uit de veren voor een volle dag safari! Met rangers van het Krugerpark zelf gingen we met een jeepje het park door crossen. En crossen kon je het wel echt noemen, want telkens als de ranger iets via de radio hoorde racete hij naar de locatie om een nieuw dier te kunnen spotten. Die dag hebben we de big five compleet kunnen maken. We hebben buffels, cheeta’s, een luipaard en nog veel meer dieren gezien. Toen hebben we even wat gegeten bij de Spur en s’avonds zijn we weer terug naar het park gereden voor een nachtsafari. We hebben hierbij een tijdje stil gestaan met onze ranger bij een waterpoel waar verschillende dieren met elkaar in confrontatie kwamen. Een groep nijlpaarden zat in het water, terwijl een olifant steeds dichtbij kwam omdat die zich wou wassen in de poel. De nijlpaarden wilden het terrein niet afgeven en begonnen dus een soort blazend en schreeuwend geluid te maken om de olifant weg te jagen. De olifant liep geheel om de poel heen en kwam ineens met nog een olifant terug. Nu waren ze dus met z’n tweeën en zijn ze het water ingegaan om zich te wassen en te spelen. De nijlpaarden waren ondertussen op de vlucht naar de andere kant van de poel waar geen olifanten waren. Ze probeerden de olifanten nog weg te jagen met hun geluid maar toen namen de olifanten het over en jaagden de nijlpaarden weg uit hun buurt. Op de achtergrond van dit hele spektakel zagen we nog een paar neushoorns lopen. Een moeder met een kindje en een vader die iets verderop liep. Om dit alles zo in de wilde natuur te mogen aanschouwen is echt een hele ervaring. Pas op dat moment had ik echt het idee dat ik midden in de wilde natuur stond en dat het iets heel bijzonders was. Later tijdens die safari werd het echt donker en begon het te regenen. En we hebben naast een paar impala’s op afstand alleen nog een olifant gezien. Die beesten zie je dus echt niet in het donker! De ranger zei dat hij hem had zien staan, en pas toen het licht erop geschenen werd zag ik dat het beest nog geen vijf meter verderop stond. Maandag zijn we weer terug gereden naar Johannesburg. Dit keer was het minder mistig op de weg en hebben we eindelijk God’s Window kunnen zien. Wat het uitzicht zeker wel waard was! Nu pas viel ook op dat de hele route die we steeds reden echt heel mooi was, dus gelukkig hebben we er nog iets van kunnen zien.

Alle foto’s van dit weekend staan ondertussen al een tijdje op facebook.

Vrijdag toen dat weekend begon werd bekend dat Mandela was overleden, maar omdat ik niet echt in de druk bewoonde wereld was het gehele weekend heb ik hier weinig van mee gekregen. Eenmaal terug in Kaapstad ben ik die week nog wel naar de memorial in het stadion geweest. Was toch wel een mooie ervaring om te zien hoe de inwoners hier met zijn verlies om gingen. Na dit weekend ben ik nog een weekendje terug gegaan naar Hermanus. Sanne had daar namelijk een duikcursus en had een paar mensen mee gevraagd om daar weer eens Shimmi’s te gaan bezoeken. Natuurlijk was dit weer een heel mooi avondje, zoals we daar gewend zijn. De volgende dag ben ik samen met Gerard en Bas terug gereden naar Kaapstad en hebben we nog een paar outlet winkels aan gedaan. En ’s avonds zijn we wat gaan eten bij een leuk tentje met uitzicht op het strand. De weekenden daarna is er weinig spannends meer gebeurt. Ik heb nog wel een hike gedaan naar een waterval, super mooi om een keertje gedaan te hebben. Helaas ben ik nog altijd even onhandig naar al dat hiken en heb ik opnieuw m’n schoenen verrot gelopen en zit ik zelf nog steeds onder de krassen, maar het was het waard!

Al vrij snel was het kerst. Op kerstavond hadden we de mensen van Erica road uitgenodigd voor nacho’s en een spelletjes avond. En toen was het al eerste kerstdag. Die dag zijn we terug gegaan naar Simon’s Town voor de pinguins! De vorige keer dat ik hier was heb ik maar een aantal pinguins op het strandje kunnen spotten. En nu zag ik bij andere mensen dat zij foto’s hadden met veel meer pinguins, dus dat wilde ik ook wel mee maken! Toen we er aankwamen bleek dat wij van hopley en erica road niet de enige waren die dit idee hadden gehad voor eerste kerstdag. Man man man wat was het druk, gelukkig wist ik door de vorige keer dat het strandje langer was dan je op eerste gezicht zag. En achteraan bleken ook veel meer pinguins te zitten. Dit maal echt ertussen kunnen staan en weer kunnen lachen om die rare beesten. ’s Avonds zijn we lekker uit eten geweest in Simon’s Town zelf en weer redelijk op tijd naar huis gegaan. Tweede kerstdag ben ik het grootste deel van de dag lekker thuis gebleven. Voor het eerst helemaal alleen thuis, dus dat betekende: zwembad! ’s Avonds zijn we met Hopley, Erica road en Dirk en Joost uit eten geweest in waterfront, en we hebben dit avondje afgesloten in de pakalolo. Al met al een leuke kerst dus.

Op stage hadden Sanne en ik ondertussen half vakantie, we hoefde alleen naar de forensische afdeling om daar onze databank af te maken en alles wat we daarvoor hadden gebruikt te filen. We hadden deze weken dus ook best veel vrije tijd, wat toch wel fijn was na zoveel weken werken. In de weekenden heb ik vrij weinig meer gedaan, grootste tijd heb ik samen met John bij Erica road doorgebracht omdat bij ons thuis iedereen weg is op dit moment. De meeste zijn reizen en het huis is dus nogal stil nu. Zelfs de schoonmaakster komt niet meer opdagen dus vluchten uit huis was voor ons de beste optie haha. Voor Nieuwjaar hadden we geregeld dat we een feestje bij Clifton Beach hadden. Dit werd uiteindelijk ook weer een heel mooi avondje met een hoop leuke mensen. De weekendjes daarna ben ik andere activiteiten hier in Kaapstad gaan doen. Zo ben ik gaan rodelen, karten en bowlen. Dit laatste in het Grand west. Dat is trouwens echt over de top als je daar aankomt. De oprijlaan met parkeerkaartjesautomaten doet denken aan Disneyland, ook als je eenmaal het terrein op rijd lijkt het immens groot. Overal zijn parkeer plaatsen. Het hotel ziet er duur uit en het casino is aan alle kanten rijkelijk versierd. Ik ben er nu twee keer geweest maar blijf me ogen uitkijken als ik daar rondloop. Als je eenmaal binnen bent lijkt het niet eens zo heel groot maar alles blinkt en knippert en is verlicht, om knettergek van te worden haha.

En nu zit het eerste halfjaar er bijna op. Nog even knallen voor stage en dan kan ik aan het volgende project beginnen. Vanaf 1 februari heb ik ook een nieuw woonadres in Greenpoint dus er zal voor mij vast een hoop veranderen. Nieuw huisje, nieuwe mensen en nog een hoop op de to-do lijst hier in Kaapstad J

Liefs vanuit Zuid-Afrika!

Verjaardagsweekend, schieten en Kaap de goede hoop

Hallooo! Weer even een berichtje om iedereen op de hoogte te houden van wat ik hier allemaal doe.

De afgelopen twee weekenden waren weer vol geplant. Op m’n verjaardag was ik samen met de mensen uit het huis en wat vrienden van hier gaan uit eten bij Cubana’s. Erg gezellige tent om met een grote groep heen te gaan. Daarna zijn we vroeg naar bed gegaan want op zaterdag ochtend heb ik mee gedaan aan de color run. We zijn niet heel fanatiek geweest maar ik heb erg genoten van het spelen met alle kleurtjes. Daarna was er nog een klein afsluitfeestje waarna uiteindelijk iedereen van top tot teen mooi onder gegooid was met het poeder. Dit had als resultaat dat ik nog een halve week met een gele haargrens heb rondgelopen. Maar het was het zeker waard om een keertje mee te doen! ‘S middags zijn we naar het strand geweest om alle kleuren in de zee weg te spoelen en even lekker te bruinen. En ’s avonds zijn we de Lion’s head beklommen om vanuit daar de zonsondergang te zien. En het was die avond ook nog volle maan. Vanuit de berg hadden we echt een prachtig uitzicht over Kaapstad, en het was erg gezellig om weer een avondje te chillen met alle Nederlanders. Ook die avond zijn we weer vroeg naar bed gegaan (ja dit was niet echt een uitgaansweekend) want de volgende ochtend hadden we een gospel-township tour op de planning staan!

We zijn naar de townships Langa, Guguletu en Bonteheuwel geweest en hebben daar kunnen zien hoe de mensen wonen.  Ook in deze townships is de rijkdom nog verdeeld. Een groot deel van de mensen woont in shacks. Dit zijn de kleinse armste gebouwen waar mensen in kunnen wonen. Ze worden gemaakt van golfplaten en hout. Maar daarnaast zijn er ook delen van de townships waar mensen wonen in kleine stenen huizen. Bij de tour zijn we binnen geweest in twee van de stenen huisjes en hebben daar rondgelopen. Bij het gedeelte van de shacks zijn we helaas niet uitgestapt. Zelf had ik dit graag van dichterbij willen zien en ik wil dus graag nog een tour doen waarbij je ook hier op bezoek gaat. Sowieso moet ik wel zeggen dat ik me echt een tourist voelde om met het busje door de townships te rijden. De kinderen zijn heel blij om je te zien en gaan zwaaien en roepen. Maar de ouderen kijken je toch aan van ow, daar komt weer zo’n groep rijke toeristen. Ook bij het bezoek aan de huisjes viel het heel erg op de kinderen gelijk contact met je komen maken. Ze willen met je spelen en pakken gelijk je hand vast. Wat dan weer wel erg jammer was, is dat een meisje heel lief naar me toe kwam, maar toen gelijk om geld en snoep vroeg. Dan breekt je hart toch wel eventjes hoor. Je mag ze namelijk niets geven van de tourgids omdat ze het bedelen juist willen voorkomen. Na het bezoek aan de huizen zijn we naar de kerk gegaan van Langa. Hier was de dienst met gospelkoor al bezig. Hier heb ik echt heel erg van genoten! De priester ging helemaal uit z’n dak tijdens het zingen en heel de zaal doet mee. Het werd gelijk duidelijk dat de mensen hier heel erg gelovig zijn en alles geven als ze bidden. Na de township tour zijn we weer naar huis gegaan en smiddags kwamen Joost, Eline, Jill, Bas en Gerard even gezellig langs.

Die week hebben we weer vol aan stage gezeten en vrijdag (afgelopen weekend) werden we plots uitgenodigd om bij Raj, onze stagebegeleider, die avond te komen eten. Dus om half 8 waren we bij zijn huis en hebben we twee andere mensen van stage wat beter kunnen leren kennen. En Raj zijn vrouw had echt heerlijk voor ons gekookt. Zaterdag ochtend zijn we Chris op gaan halen in het centrum van Kaapstad. Chris hebben we leren kennen via stage en die had volop ideeën om hier te gaan doen. We zijn toen via de kustroute, via Chapmans drive, naar Simon’s town gereden. We zijn daar op zoek gegaan naar de pinguïns en zijn ook nog naar het strandje daar gegaan.

Daarna zijn we naar False Bay gereden om te gaan schieten. Hier draaide onze dag wel een beetje om. We hebben met twee verschillende rifles, twee handguns en een shotgun mogen oefenen. Toen ben ik er achter gekomen dat ik echt meer spieren moet kweken! De rifles kon ik amper stil omhoog houden en mijn resultaat op de schietschijf was dan ook een ramp haha. Met statief was ik dan weer wel goed, 10/10 raak op het doel. En de handguns gingen me ook iets beter af, hiermee kon ik toch wel wat beter richten. Alles bij elkaar vond ik het echt een super ervaring. Onze begeleider vertelde er een hoop leuke weetjes bij en aangezien we maar met z’n drieën waren was het echt een privéles schieten.

Na het schieten was het meteen weer door crossen naar het natuurpark waar Cape point en Kaap de goede hoop liggen. Helaas hadden we slecht weer voor Cape point. Het uiteinde van het land lag namelijk geheel in een wolk verborgen. We zijn dus wel helemaal naar de vuurtoren gelopen alleen hadden we hier totaal geen uitzicht. Bij de Kaap de goede hoop hadden we gelukkig meer geluk. Eerst hebben we een foto gemaakt bij het populaire bord, kan je natuurlijk echt niet overslaan als op en top toerist hier. En daarna zijn we een beetje gaan klimmen over de rotsen daar. Toen zijn we heel snel terug gereden naar de uitgang van het park, en zijn we naar Kommetjie gereden om daar de zonsondergang op het strand te zien. Vervolgens hebben we veel gegeten bij de Spur (we hadden alleen nog maar yoghurt ontbijt op en verder geen tijd gehad voor voedsel) en via de snelweg terug naar Kaapstad gereden. Toen Sanne en ik thuis kwamen hoorde we dat het plan van de andere was om naar Trinity te gaan voor een hiphop feest. Ik ben met ze mee gegaan en heb me ogen uit kunnen kijken daar! Het leek echt een club van in de films met de dance battles en dj battles, alles erbij. Zondag ochtend heb ik eerst even rustig aan gedaan, voor het eerst in weken. En smiddags zijn we naar het buiten zwembad gegaan in Sea point om weer lekker te bruinen en te chillen.

En nu zit ik weer op stage. Hier verloopt ook alles nog steeds goed. Onze dagen zijn hier verdeeld in twee projecten. ’s Ochtends zit ik op de forensische afdeling en smiddags op Human Genetics. Het forensische project verloopt echt goed en we zijn ruim op schema. Helaas mag ik hier nog steeds niet veel over uitlaten. Het project in de middag is ook al van start gegaan. Hiervoor moeten Sanne en ik patiënten gevens ophalen in het Groote Schuur ziekenhuis. Het gaat hier om gegevens over het medicijn Cisplatin. Dit medicijn blijkt goed te werken tegen kanker, maar heeft als bijwerking dat het gehoor van patiënten achter uit gaat. Nu gaan we onderzoeken welke SNPs in genen hiermee in verband staan en welke mutaties er nu dus voor zorgen dat doofheid bij de ene patiënt wel, en bij de andere niet ontwikkeld. De primers hiervoor zijn al ontwikkeld en nu is het afwachten wanneer we ook het lab op mogen. Maar de stage zelf hier gaat dus ook nog heel goed!

Ik hoop dat ik iedereen weer een beetje op de hoogte heb kunnen stellen.

Veel liefs vanuit Zuid-Afrika! Xx

Shark cage diving & kayaking with whales

Afgelopen zondag ben ik samen met Sanne en Martijn vroeg (lees 4 uur 's ochtends) vertrokken naar Gansbaai, dit ligt vlak achter Hermanus. Om half 7 zijn we op de boot gestopt om de witte haai te gaan spotten. We hebben de zonsopgang nog mooi kunnen zien en de lucht zag er veelbelovend uit. Eindelijk kon dit uitje dan doorgaan. We zijn een stukje uit de baai gevaren en daar werd het anker uitgegooid. Toen vielen de golven nog wel mee vond ik, anderen op de boot dachten daar anders over. Er was bij de instructies al verteld dat er een werkkant aan de boot zou zijn, dit was de kant waar de kooi kwam te hangen. En de andere kant werd als kotskant benoemd. Na zo'n 20 minuten werd deze kant al door de eerste man gebruikt. Zelf voelde ik me ook al niet zo heel lekker door al die golven dus ik ben maar verstandig een stapje achteruit gaan staan. Op dat moment stond rechts van me een groepje mensen heerlijke sandwiches te eten, en links van me stonden vier mensen hun ontbijt in de zee te dumpen. Goed begin van de dag dus haha. Sanne was voor het eerst mee op een boot, en ze kwam erachter dat ze ook niet heel goed tegen de golven kon. Dus die is heel verstandig de gehele ochtend bij de kotskant in de buurt gebleven. Na zo'n 1,5 (of zo lang leek het in ieder geval) mochten er eindelijk mensen de kooi in. We hadden al 1 haai gespot vanaf de boot en er was niet duidelijk hoeveel meer er nog te zien zouden zijn. Toen er om werd geroepen dat mensen de kooi in mochten bleef het redelijk rustig op de boot, 3 mensen schreeuwden dat ze mee wilden, en de rest stond af te wachten of nog steeds te kotsen. Omdat ik me ook echt niet lekker meer voelde op dat moment besloot ik om ook gelijk de kooi in te gaan. Ik hoopte dat het water me een beter gevoel zou geven, en dat deed het zeker! Vooraf had ik het idee dat het haaien duiken niet zo bijzonder zou zijn, alleen heel mooi. Maar toen ik eenmaal in die kooi zat en vlak naast me de staart van een witte haai zag zwiepen vond ik het stiekem toch wel spannend. In zo'n kooi zit je met 6 mensen tot je schouders toe in het water, en wanneer de haaien komen zeggen de mannen van de boot dat je moet duiken. Dit was makkelijker gezegd dan gedaan, en ik met mijn 1.60 m kon de bodem van de kooi ook niet bereiken. Ik heb dus niet heel vaak onder water kunnen kijken naar de haaien, maar wat ik zag was echt heel indrukwekkend. Ook terwijl je hoofd boven water zit zie je die enorme beesten op een hele kleine afstand. Een van de haaien beet zelfs in de kooi, zo'n 50 cm van me af. Ze bewegen zo ontzettend snel dat je echt op moet letten waar ze blijven. Dit was zeker weer een activiteit hier in Zuid-Afrika die ik niet had willen missen. Toen ik eenmaal terug op de boot was geklommen voelde ik me ook weer wat beter en ik ben echt super blij dat ik ben mee gegaan. Na onze groep ging er nog een groepje mensen de kooi in, eerste wilde ik er eigenlijk terug in, maar na een halfuur voelde ik me weer slechter dus besloot ik me wetsuit maar vast uit te gaan doen. Dit bleek een heel slecht plan te zijn, en op de helft ben ik ook maar naar de kotskant van de boot gerend. Wonder boven wonder wist ik met mijn zwakke maag toch alles binnen te houden. Bij Sanne lag dit net iets anders. Ze heeft de gehele ochtend op de boot bij de reling gestaan, maar ze wist haar maag nog kalm te houden. En toen we dan eindelijk via de trailer helling naar boven werden getakeld rende ze bijna het trapje af, waarna ze alles op het vaste land eruit heeft gegooid. Alleen Sanne kan zo'n mooie actie hebben, en natuurlijk weer in Hermanus!

Na het shark cage diving zijn we gaan lunchen met Eline, Jill, Gerard, Crystal en een van haar barmannen, Nicholas (geloof ik). We hebben even vanaf de kant staan kijken naar de walvissen in Hermanus. Dit keer zaten ze echt vlak langs de kust en waren ze veel beter te zien. Om 2 uur zijn we naar het kajakken gegaan. Hier zijn we met 2 mensen in 1 kajak het water opgegaan. Ik moet zeggen dat ik vond dat Gerard en ik het nog helemaal niet slecht deden! Vanaf de kant zagen we al dolfijnen, alleen eenmaal in het water waren ze niet meer te vinden. We hebben wel zeehonden gezien, echt super lief! We hebben zelfs een groepje slapen/chillende zeehondjes aangevaren ,wat niet geheel de bedoeling was, maar het is even ter indicatie hoe dicht bij we konden komen. En terwijl we naar de zeehonden aan het kijken waren riep iemand ineens walvis! En ja hoor, zo'n 20 meter achter ons lag een baby walvis. Ondanks dat het een baby was, was hij nog immens groot! In de verte zagen we de moeder liggen. Blijkbaar was de moeder het jong aan het leren zelfstandig te zwemmen enzo. Echt heel leuk om ze van zo dicht bij te mogen zien. Onze begeleider werd alleen een beetje boos, er is namelijk een wet hier dat de boot en de kayakken op een afstand van 300 meter van de walvissen af moeten blijven. Maar wij konden er natuurlijk niks aan doen dat de walvis naar ons toe zwom! Ook dit was weer een geweldige ervaring. Na het walvissen spotten zijn we naar Shimmi's gegaan om even om te kleden, je wordt namelijk wel heel nat van het kajakken. Hier hebben we nog even na zitten praten met de groep en hebben we nog een jagermeister shotje gedaan (ja dat hoort hier). En daarna zijn we terug naar huis gereden via de kustroute. Onderweg hadden we weer een mooi uitzicht op de zee, en ik wil deze kustroute zeker nog een keertje langzaam doen en dan tussendoor stoppen. Tot zover deze update weer van afgelopen weekend.

Liefs, Monique

Garden Route weekend

Het weekend begon al vrijdag ochtend vroeg. Na snel gedoucht en gepakt te hebben zijn we op weg gegaan naar het best western hotel. Daar zagen we de andere die meegingen met de garden route. Wouter en Claudio waren onze begeleiders en chauffeurs dit weekend. In het busje ging de feestmuziek al aan, en de heen weg was dan ook zo voorbij. Op de heenweg zagen we al bavianen en zebra’s. Maar het meest verbaasde ik me nog over het feit dat we een olifant zagen staan, gewoon een paar honderd meter van de weg af. Toen besefte ik weer even dat het toch wel heel bijzonder is om hier nu in Zuid-Afrika stage te lopen. Onze eerste bestemming was het plaatsje Wildernis. Hier sliepen we in een backpackers vlakbij het strand. We hadden de keuze om een wandeling te gaan maken of te gaan surfen. En met een paar besloten we voor het surfen te gaan. Dit bleek even moeilijk te zijn als ik al verwachtte haha. Gelukkig hadden we drie surf instructeurs die je op de golven gooide. De eerste keer vergat ik compleet om te gaan staan, maar de tweede en derde poging stond ik dan toch voor een paar seconden op m’n surfboard. Zelf heb ik het ook nog een paar keer geprobeerd maar daar kwam niet veel van terecht. De golven waren best ruig en er kwamen er heel veel achter elkaar. Het was zeker leuk om een keer te proberen en ik denk dat ik hier wel vaker ga surfen. Lijkt me zo vet om te kunnen. Op het einde van de les lag iedereen wat dichter bij elkaar, en net toen ik had besloten om het water uit te gaan werden we met z’n alle omver gegooid door een golf. Natuurlijk was ik weer lekker handig bezig en had een aanvaring met een van de surfboards, wat resulteerde in een heel mooi blauw oog. Waarna ik het complimentje kreeg van een van de surfdudes dat ik eruitzag als een boxer. ’s Avonds hebben we lekker pizza gegeten en met z’n alle zitten kletsen. En we zijn vroeg naar bed gegaan omdat zaterdag de drukste dag zou worden.

Zaterdag zijn we allereerst naar het reptielen park geweest. Hier zagen we drie krokodillen, wat loslopende aapjes, twee leguanen en een hoop slangen. Iedereen mocht de niet giftige slangen vasthouden. Ik moet zeggen dat ik die beesten nog best leuk vind. Ze voelen helemaal niet vies en ze zijn best leuk vermaak. Mochten al onze vissen doodgaan weten wij wel welke dieren er voor in de plaats komen! Ow even tussendoor: mijn vis was al dood, dus versie 2 is al aangeschaft! Na de reptielen was het tijd voor de olifanten, hiervoor had ik me niet ingeschreven. Samen met de mensen uit ons huisje en Dirk zijn we naar een vogel park geweest. Dit was gewoon een klein bos met netten eromheen waar alle vogels los in rond vlogen. Veel mooie papagaaien en andere vogels gezien daar. Hierna zijn we naar monkeyland gegaan. Helaas moesten we hier wat tijd in halen en zijn we dus vrij snel door het park gelopen. De apen daar waren ook redelijk verlegen en de meeste rende weg als we in de buurt kwamen. En na de hele dag zenuwachtig te zijn geweest gingen we dan eindelijk naar de locatie van de bungee jump. We reden eerste over de brug heen waar we vanaf zouden gaan springen, en toen begon de moed mij toch redelijk in de schoenen te zakken. We zijn naar het platform gelopen waarvan gesprongen werd, dit platform lag een paar meter onder de autoweg. De sfeer hier was echt heel chill, er stond lekkere muziek aan en iedereen was gezellig aan het mee dansen en aan het kletsen. Natuurlijk loop je elkaar allemaal lekker op te fokken op zo’n moment en naar mate de tijd verstreek werd ik juist minder zenuwachtig en kreeg ik echt zin in mijn sprong. De allereerste die ging was Sanne, en die kwam met een gigantische lach naar boven. En iedereen die volgde had dezelfde reactie. Ik ging als een van de laatste maar toen het eenmaal zo ver was had ik er echt super veel zin in. Ik had me van alles voorgenomen om niet naar beneden te kijken, en ik had al een beetje bedacht hoe ik zou gaan springen enzo. Maar toen ik eenmaal aan de beurt was heb ik nog een keer gevraagd aan een man van daar hoe je het best kon springen. Ik ben naar het randje gelopen en zonder na te denken na beneden gekeken en afgezet. Het was zo’n waanzinnig gevoel! Pas na wat seconden leek besefte ik dat ik echt had gesprongen. Ik vond het zo geweldig om te doen. Toen ik eenmaal op z’n kop hing kwam de spanning terug. Het idee om op zo’n hoogte te hangen was toch wel een beetje eng haha. Maar ik ben nog steeds super blij dat ik het gedaan heb. Dit is echt wel een van die dingen die je een keertje moet doen als je de kans krijgt. Na de bungee zijn we naar de volgende backpackers gereden waar we lekker hebben gegeten van de braai en later hebben we er nog een gezellig avondje van gemaakt.

Zondag ochtend gingen we weer vroeg weg om naar het natuurpark te rijden. Hier hebben we een hike gedaan naar een waterval, en weer terug. De route liep langs de zee af en was dus super mooi. We hebben ook weer een paar walvissen gespot, dit keer zaten ze vlak langs de kust. Na de hike zijn we langzaam aan na de laatste bestemming gereden. Hier hebben we struisvogel gegeten en nog een paar kaartspelletjes gedaan. Uiteindelijk zijn we redelijk vroeg naar bed gegaan voor de laatste dag. Op maandag zijn we een adventure tour in een grot gaan lopen. Ik ben blij dat ik voor deze had gekozen want de grotten zelf verveelde mij al snel moet ik zeggen. Het was wel leuk om een keertje te zien, maar het kruipen en glijden door de smalle kieren en gaten vond ik nog het leukst. Vanuit deze bestemming zijn we terug gereden naar het best western. Dit was nog een rit van zo’n 6 uur, maar het uitzicht vanuit het busje was echt heel mooi. Alles bij elkaar vond ik het echt een topweekend.

Liefs vanuit Cape Town!

Wildernis

Lawnwood, Snake Sanctuary

Birds of Eden

John werd aangevallen

Bungy jump, the Bloukrans Bridge

Sharkdiving becoming ziplinen and Shimmi's!

De afgelopen week is weer voorbij gevlogen. Vorige week vrijdag had ik vrij genomen omdat ik een weekend weg zou gaan naar Hermanus. Donderdag avond zijn we gezellig met het huis uit gaan eten en daarna hebben we een bezoekje gebracht aan de Pakalolo. Dit is ondertussen onze stamkroeg hier geworden. Vrijdag ochtend zijn we vroeg op gestaan om spullen te kopen voor de schoonmaakster en voor het huis. En we hebben eindelijk onze vissen kunnen kopen! We zijn nu nog 5 mooie huisgenoten rijker. En aangezien de tv hier telkens uitvalt als het hard regent is het wel fijn om een aquarium te hebben om naar te kijken. Vrijdagmiddag zijn we, wat later dan gepland, vertrokken naar Hermanus. Omdat we dachten dat we later dan de rest zouden aankomen hebben we de kortste route genomen en na 1,5 uur kwamen we al aan. In Hermanus zouden we met een boot walvissen gaan spotten en met haaien gaan duiken. Maar vanwege het slechte weer en de hoge golven gingen deze activiteiten helaas niet door. In plaats daarvan ben ik gaan zip-linen en we hebben vanaf de kant nog een paar walvissen kunnen zien. Daarnaast zijn we onszelf gaan vermaken in het nachtleven van Hermanus. Vooral de afterparty in Shimmi's zal ik niet snel meer vergeten. Zondag middag waren we weer terug thuis, en ik kan nu op vrijdag middag zeggen dat ik eindelijk ben bijgeslapen van het weekend haha. Maar het was er zeker gezellig. Vanavond gaan Sanne en ik gezellig eten bij Lalita. Ze is een Indisch meisje en we werken samen met haar aan onze projecten. En ik geloof dat ze denkt dat wij iets tekort komen want elke dag brengt ze eten voor ons mee en ze nodigt ons ook steeds vaker bij haar thuis uit. Naast onze chef-kok in het huis hebben we er dus weer een personal chef bij! En vanavond hebben we een verjaardag bij een Nederlandse jongen in het studentenhuis vlak bij ons. Er komen lekker veel Nederlanders dus dat zal ook wel een geslaagd avondje worden. Binnenkort gaan we opnieuw proberen om te gaan shark diven en misschien gaan we dan ook wel met kajakken naar de walvissen. Voor nu is het weer hier in Kaapstad erg slecht dus het zijn even een paar rustige weken. Maar zodra ik iets leuks ga doen geef ik weer een update van hoe mijn leventje er hier uitziet.